برباد رفته، از یاد رفته

 ز گفت من را هم ببردانشگاه امام صادق.انگار که بچه ۲ ساله با خودم برده باشم.از لحظه ای که نشستیم تا آخر غر زد.غر واقعی می فهمید یعنی چه؟یعنی  که اطرافمان دیوار نبود وگرنه دلم می خواست هزار بار سرم را ب برباد رفته، از یاد رفته...

از واتس اپ به تلگرام از تلگرام به اینستاگرام بعدش هم گوشی که صدای  تق تق پیامک از توش در نیومده و دوباره دور بعد!!نمی دونم منتظر کی و چی هستم.حس می کنم همه منو فراموش کردن.یه چیزی کلافه م کرده.

احساس تنهایی و حرفایی که تو دلته و باید به یکی بگی.انگار منتظرم یه پیامک بیاد به گوشیم که نوشته من درکت می کنم.بیا هزار سال نوری برام دردول کن.حتما منتظر همچین اتفاقی هستم که روزی صد بار گوشیم رو چک می کنم درحالی که آدم گوشی بازی نبودم.

برباد رفته، از یاد رفته...

 

شاید شما درک نکنین.بقیه هم درک نکردن.اما من هزار بار  نماهنگ چای روضه حمیدرضا برقعی رو پلی کردم و هزار بار باهاش گریه کردم.

برباد رفته، از یاد رفته...

 افسرده یابم فعال شده.امروز به چهره تک تک زنان مترو نگاه می کردم و شدت خوشحالی و غم و افسردگی شان را از نظر خودم تشخیص می دهم, برایشان غصه می خوردم و توی دلم با آنها هم دردی می کردم. دیشب ایستادم وسط برباد رفته، از یاد رفته...

به شهید عزیز گفتم تو حواست به من نیست.اصلا با من قهر کردی.این رسمش نبود.می خواستم برگردم اما شنبه کاری پیش اومد و موندم تهران.کارم حل نشد اما رفتم مراسمی توی سالن همایش های رازی .بزرگراه همت.مراسم مشت برباد رفته، از یاد رفته...

هجوم بیارین برای تبریک تولد!تو صف وایسین نوبت همه می شه!پ.ن ۱:هرچی می خوام ذوق تولد نداشته باشم باز یه مقداری وجود داره!پ.ن۲:من صبح زود ششم مهر دنیا اومدم، با افتخار در ایران(تک تابعیتی!!)مامانم می گه برباد رفته، از یاد رفته...

 اینکه مغز من درک توجه به مشکلات دیگران و شکرگذاری عمیق رو نداره برای دیگران قابل فهم نیست.مغز من درک توجه به مشکلات دیگران و شکرگذاری عمیق درحالی که شدید خجالت زده هست رو نداره.عزیزان من وارد صحنه می برباد رفته، از یاد رفته...

 

کاش دنیا جای بهتری بود برای مادرم، کاش اینقدر سختی نمی کشید.کاش زندگی رو اینقدر سخت نمی گرفت.کاش هیچ وقت گریه نمی کرد.کاش مادرش هنوز کنارش بود.کاش اینقدر از بابا بی محبتی نمی دید.

 

لب پایینش با غذا سوخت.انگار دلش هم شکست.بالششو برداشت و یه گوشه دراز کشید.چند تا قالب یخ گذاشتم تو نایلون که بزاره رو لبش.خوب نشد.همون جا خوابش برد.

 

دل منم گرفت.همیشه دلم از درد و غصه های مادر گرفته.منم یه گوشه دراز کشیدم.اما خوابم نمی بره.می دونم امشب تا صبح فقط اشک می ریزم به خاطر مادر

 

برباد رفته، از یاد رفته...